Blog

Za sprawą niedawnej reformy edukacji organizacja polskiego szkolnictwa została w dużym stopniu przebudowana. Jednym z jej głównych punktów było wygaszenie gimnazjów. Obecnie struktura oświaty obejmuje ośmioletnie szkoły podstawowe (wcześniej nauka w nich trwała sześć lat) oraz szkoły średnie: czteroletnie licea ogólnokształcące (dotychczas trzyletnie), pięcioletnie technika (przedtem czteroletnie) oraz szkoły branżowe pierwszego stopnia (trzyletnie) i drugiego stopnia (uczymy się w nich dwa lata). Absolwenci gimnazjów i ośmioletnich szkół podstawowych brali udział w osobnych postępowaniach rekrutacyjnych do liceów, utworzone zostały bowiem dla nich odrębne klasy. Ci pierwsi kontynuują naukę, uczestnicząc w zajęciach, podczas których realizowany jest program liceów trzyletnich, natomiast ci drudzy biorą udział w lekcjach na nowych zasadach - jako uczniowie liceów czteroletnich. A zatem osoby, które wcześniej uczyły się w gimnazjach, podejdą do egzaminów maturalnych wcześniej.

Trzeba jednak zaznaczyć, że czas, przez który podejmowali naukę na kolejnych etapach edukacyjnych, będzie dokładnie taki sam, jak w przypadku uczniów szkół podstawowych i liceów mających już nową formułę. Warto przypomnieć, że okres nauki w sześcioletniej szkole podstawowej, trzyletnim gimnazjum i trzyletnim liceum ogólnokształcącym wynosi także dwanaście lat.

Powodem, dla którego miały miejsce odrębne postępowania kwalifikacyjne do szkół średnich, jest fakt, że gimnazjaliści i ósmoklasiści przystępowali do innych egzaminów wieńczących naukę w ich szkołach. Były one przygotowywane na podstawie dwóch różnych programów oraz w inny sposób je oceniano. Natomiast wyniki z obu z nich brano pod uwagę przy tworzeniu list rankingowych do liceów ogólnokształcących. Inne kryterium rekrutacyjne do szkół średnich stanowiły oceny z języka polskiego, matematyki oraz z dwóch obowiązkowych zajęć, których wyboru dokonywały władze liceów.